Kliknij tutaj --> 🤿 arkusz spisu z natury ilościowy

Arkusz spisu z natury uniwersalny (341-1) ☝ taniej na Allegro • Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! W takim wypadku można dokonać ewidencji niezużytych materiałów przez moduł UAT na podstawie inwentaryzacji w drodze spisu z natury z MM/RRRR. W związku z przeprowadzeniem inwentaryzacji należy wyróżnić dwa etapy. 1) Przeksięgowanie niezużytych materiałów na koniec rozliczenia podatkowego CIT (miesiąc/kwartał/rok), Warto wiedzieć, na czym ona polega oraz jak wyglądają arkusze spisu z natury. Spis z natury – co to jest? Spis z natury sporządzany jest przez członków komisji inwentaryzacyjnej na podstawie bezpośrednich analiz pomiarów majątkowych w przedsiębiorstwie. Obowiązek jego przeprowadzenia reguluje § 24 rozporządzenia w sprawie Arkusz spisu z natury, 48 kartek. 14, 23 zł. ErliPRO. Zapłać za 30 dni. z 42 sztuk. Dodaj do koszyka. RLI gwarantuje bezpieczne zakupy. Regulamin Programu Ochrony Kupujących. koszt dostawy. 1) sporządzenie spisów z natury stanu rzeczowych i pieniężnych składników aktywów, 2) uzgodnienie sald środków pieniężnych z bankami (zwłaszcza stanów środków na rachunkach bankowych, stanów lokat, kredytów itp.), a także należności od odbiorców, 3) porównanie danych o stanach wynikających z ksiąg rachunkowych, z danymi Premier Contact Sur Site De Rencontre. W niniejszym artykule znajdują się praktyczne porady dotyczące przeprowadzania spisu z natury zapasów magazynowych, ewidencjonowanych ilościowo-wartościowo techniką elektroniczną. Jednostka po raz pierwszy w tym roku będzie przeprowadzać spis z natury zapasów magazynowych, ewidencjonowanych ilościowo-wartościowo techniką elektroniczną (z wykorzystaniem czytników kodów paskowych). Jak trzeba prawidłowo przygotować i przeprowadzić taką inwentaryzację? Przygotowanie magazynów do spisu z natury za pomocą czytników kodów paskowych obejmuje następujące kroki. Polecamy: Inwentaryzacja w jednostkach sektora finansów publicznych KROK 1 - Uporządkowanie i oznakowanie zapasów magazynowych W pomieszczeniach magazynowych należy przede wszystkim oddzielić zapasy magazynowe własne jednostki, które będą inwentaryzowane z użyciem techniki elektronicznej, od zapasów obcych, złożonych w depozyt, które będą inwentaryzowane techniką tradycyjną. Materiały obce należy podzielić według kontrahentów, a także według zdeponowanych dostaw. Następnie należy uporządkować materiały własne jednostki. Materiały, które są znakowane kodami paskowymi na każdej sztuce, trzeba ułożyć według asortymentów, oddzielając ich poszczególne rodzaje. W przypadku materiałów, których nie da się oznaczyć kodem paskowym na każdej sztuce (np. przechowywana luzem żywność, tkaniny, folie itp. materiały na belach mierzone w metrach, materiały ciekłe i sypkie kupowane odpowiednio na litry lub na kilogramy/tony, materiały drobne luzem: gwoździe, śruby, kołki rozporowe, przekładki itp.), należy je również podzielić według asortymentów i nakleić ich etykiety identyfikacyjne (kody paskowe) na miejscach ich przechowywania. W ramach czynności przedinwentaryzacyjnych trzeba w przepisach wewnętrznych jednostki ustalić sposób dokonywania ich inwentaryzacji (metoda przeliczania, metoda pomiarów i obliczeń szacunkowych) i przygotować potrzebne do tego urządzenia/przyrządy pomiarowe. W przypadku materiałów przechowywanych w opakowaniach zbiorczych producenta/dostawcy należy odpowiednio pogrupować różne asortymenty materiałów i oznakować kodami paskowymi opakowania zbiorcze. W miarę możliwości materiały w opakowaniach zbiorczych powinny być złożone razem z materiałami tego samego rodzaju, które zostały rozpakowane w celu przygotowania do wydania do zużycia. KROK 2 - Sprawdzenie kompletności ewidencji magazynowej Należy bezwzględnie sprawdzić: czy do ewidencji syntetycznej i analitycznej zostały wprowadzone wszystkie dokumenty przychodowe i rozchodowe za ostatnie 2 lata (czyli od ostatniej inwentaryzacji), czy wszystkie dokumenty zostały w ww. ewidencji prawidłowo ujęte i opisane. Czynności te zapobiegają powstawaniu pozornych równic inwentaryzacyjnych będących wynikiem nieprawidłowego wprowadzenia danych do ewidencji księgowej. KROK 3 - Ustalenie zespołów spisowych Spis z natury za pomocą czytników komputerowych powinien być ze względu na konieczność zachowania obiektywizmu przy wykonywaniu czynności spisowych przeprowadzany przez minimum dwuosobowe zespoły spisowe. Liczba zespołów zależy od wielkości zapasów magazynowych i ich rodzaju, a także liczby czytników kodów kreskowych, w które jest wyposażona jednostka (zgodnie z zasadą jeden czytnik - jeden zespół spisowy). Zobacz: Rachunkowość budżetowa KROK 4 - Podział magazynu na pola spisowe i wyposażenie zespołów spisowych Jeśli spis będzie wykonywany przez więcej niż jeden zespół spisowy, magazyn należy podzielić na pola spisowe i odpowiednio je oznakować. Po ustaleniu liczby zespołów spisowych do czytników kodów kreskowych (kolektorów danych) należy wgrać z bazy danych zgromadzonych na komputerze stacjonarnym nazwy i indeksy materiałowe zapasów pól spisowych poszczególnym zespołom powinno być dokonane w drodze zarządzenia kierownika jednostki. Po przydzieleniu pól spisowych zespołom spisowym należy wydać czytniki kodów paskowych, arkusze spisu z natury, urządzenia i przyrządy pomiarowe. Czynności inwentaryzacyjne przy zastosowaniu czytników kodów paskowych przeprowadzane są w następujących krokach. KROK 1 - Rozpoczęcie spisu i odebranie oświadczeń od osób materialnie odpowiedzialnych Zespół spisowy rozpoczyna spis w polu spisowym od sczytania czytnikiem lub ręcznego wprowadzenia za pomocą klawiatury czytnika oznaczenia pola spisowego. Następnie zespół spisowy odbiera od osób materialnie odpowiedzialnych za spisywane zapasy oświadczenia o wykonaniu czynności przygotowujących do spisu z natury. KROK 2 - Wykonywanie czynności spisowych - spis z wykorzystaniem czytników kodów paskowych W zależności od rodzaju materiałów spisu dokonuje się: w przypadku przedmiotów oznaczonych kodami na każdej sztuce - poprzez sczytanie kodu z każdej sztuki (program sam grupuje przedmioty o tym samym asortymencie i z tej samej dostawy i podaje ich ogólną ilość w jednej pozycji), w przypadku jednorodnych asortymentowo przedmiotów nieoznaczonych kodem paskowym odrębnie na każdej sztuce - poprzez wprowadzenie za pomocą klawiatury symbolu kodu z nalepki z kodem paskowym umieszczonej w miejscu przechowywania tych przedmiotów i zliczonej ręcznie liczby tych przedmiotów. W trakcie skanowania zapasów magazynowych osoba odpowiedzialna materialnie powinna na bieżąco obserwować prawidłowość tego procesu i zapoznawać się z jego wynikami na ekranie czytnika kodów (kolektora danych). Jeśli zarówno członkowie zespołu spisowego, jak i osoba materialnie odpowiedzialna zgadzają się z danymi wprowadzonymi do czytnika (co do rodzaju składnika majątkowego i jego ilości), dane te są zatwierdzane i umieszczane w pamięci czytnika. Po zakończeniu spisu w danym polu spisowym zespół spisowy odbiera od osoby materialnie odpowiedzialnej oświadczenia na temat prawidłowości przebiegu spisu. KROK 3 - Sporządzenie arkuszy spisowych i zestawień różnic inwentaryzacyjnych Po zakończeniu spisu czytniki kodów zespoły spisowe przekazują przewodniczącemu komisji inwentaryzacyjnej. Następnie dane z czytników kodów (kolektorów danych) przesyła się do komputera centralnego, z którego generowane są wydruki arkuszy spisowych. Arkusze te powinni podpisać członkowie zespołu spisowego oraz osoba materialnie odpowiedzialna, ewentualnie inne osoby obecne przy spisie (np. kontroler spisowy). Po zakończeniu spisu we wszystkich polach spisowych system dokonuje wyceny spisanych składników majątkowych oraz generuje zestawienia różnic inwentaryzacyjnych, które są podstawą do dalszego postępowania, tj. wyjaśniania przyczyn powstania różnic, dokonywania kompensat nadwyżek i niedoborów, uznawania ubytków w granicach naturalnych - na zasadach ogólnych. Oprac. Izabela Motowilczuk były wieloletni inspektor kontrol Termin przeprowadzenia inwentaryzacji materiałów w magazynie jest uzależniony od sposobu ich ewidencji. Jeżeli jest ona ilościowo-wartościowa i dotyczy przechowywania na terenie strzeżonym, to spis przeprowadza się raz w ciągu dwóch lat. Jak powinniśmy przeprowadzić inwentaryzację zapasów materiałów w magazynie, jeżeli prowadzimy ewidencję ilościowo-wartościową? Jak rozliczyć i zaksięgować niedobory i nadwyżki w magazynie? Obowiązek przeprowadzenia inwentaryzacji wynika z art. 26 ustawy o rachunkowości. Celem jej przeprowadzenia w przedsiębiorstwie są: 1) ustalenie stanu faktycznego aktywów i pasywów, porównanie stanu faktycznego ze stanem wynikającym z ksiąg rachunkowych, ustalenie różnic inwentaryzacyjnych, 2) urealnienie stanu posiadanych aktywów i pasywów, ustalenie przydatności ekonomicznej posiadanych aktywów i pasywów, 3) rozliczenie osób materialnie odpowiedzialnych i ocena odpowiedzialności za powierzone mienie, 4) kontrola zabezpieczenia posiadanego majątku. Możliwość przeprowadzania inwentaryzacji dwa razy do roku Za prawidłowe przeprowadzenie inwentaryzacji odpowiada kierownik jednostki. W instrukcji inwentaryzacyjnej określa on zasady przeprowadzenia inwentaryzacji poszczególnych składników majątku przedsiębiorstwa. Zgodnie z art. 26 ustawy o rachunkowości inwentaryzacja może być przeprowadzona jedną z trzech metod, w zależności od rodzaju składników aktywów i pasywów. [tabela 1] Warto pamiętać, że materiały należy inwentaryzować drogą spisu z natury. Jednak termin inwentaryzacji jest uzależniony od sposobu ewidencji materiałów. [tabela 2] Dla prawidłowego przeprowadzenia spisu z natury należy się w odpowiedni sposób przygotować. Kierownik jednostki ustala harmonogram prac związanych z zamknięciem roku i przeprowadzeniem inwentaryzacji. Szczegółowy wykaz przykładowych czynności związanych ze spisem z natury przedstawia tabela 3. Polecamy: IFK Platforma Księgowych i Kadrowych W pytaniu nie podano, czy materiały znajdują się na terenach strzeżonych, czy niestrzeżonych. Jeżeli materiały będą przechowywane na terenie strzeżonym i zgodnie z treścią pytania są objęte ewidencją ilościowo-wartościową, to inwentaryzacja może być przeprowadzona raz w ciągu dwóch lat. Jeżeli są to materiały w punktach sprzedaży detalicznej i są objęte ewidencją wartościową, to raz w roku. W pozostałych przypadkach inwentaryzacja musi być przeprowadzona nie wcześniej niż trzy miesiące przed końcem roku obrotowego i nie później niż do 15. dnia roku następnego. Jeżeli chodzi o wycenę i ujęcie niedoborów i nadwyżek, to najpierw należy ustalić przyczynę ich powstania. Niedobory dzielimy na zawinione i niezawinione. Niedobory niezawinione mogą powstać w wyniku: - ubytków naturalnych w granicach normy – są one konsekwencją zachodzącego procesu fizykochemicznego związanego np. z wysycaniem, parowaniem, ulatnianiem; dla tego typu ubytków muszą być ustalone normy ubytków mieszczących się w granicach normy, - ubytków naturalnych przekraczających granice normy – są to ubytki niezawinione przez osobę materialnie odpowiedzialną, a związane np. z niewłaściwym przechowywaniem materiałów, - zdarzeń nadzwyczajnych, losowych (np. powódź, zalanie, gradobicie) – są to wtedy niedobory nadzwyczajne zaliczane do strat nadzwyczajnych, - błędnego wpisania ilości, nazw składników majątku lub są konsekwencją niedokładności urządzeń pomiarowych – są to tzw. niedobory pomyłkowe (pozorne). Jak inwentaryzować niskocenne środki trwałe Zaś niedobory zawinione powstały z przyczyn zależnych od osób materialnie odpowiedzialnych można podzielić na: - niedobory uznane przez osobę materialnie odpowiedzialną – osoba materialnie odpowiedzialna przyznała się do powstania niedoboru i zgodziła się go pokryć, - niedobory dochodzone na drodze sądowej – osoba winna powstania niedoboru nie wyraziła zgody na ich pokrycie i jednostka skierowała sprawę na drogę postępowania sądowego, - niedobory zawinione niedochodzone na drodze sądowej – kierownik jednostki rezygnuje z dochodzenia pokrycia niedoboru na drodze sądowej, stosuje albo sankcje wynikające z wewnętrznych regulaminów jednostki, albo rezygnuje z dochodzenia niedoboru. Natomiast w przypadku nadwyżek również należy ustalić przyczynę ich powstawania. Nadwyżki mogą być związane z błędnym zapisem w arkuszach spisowych nazwy spisanego składnika majątku, z błędami pomiaru, błędami w dokumentacji prowadzonej dla danego składnika majątku, a także niedokładnością urządzeń pomiarowych. Czasem jednak nie umiemy ustalić, co mogło być przyczyną powstania nadwyżki. Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata Zarówno powstanie niedoborów, jak i nadwyżek, musi być w jednostce wyjaśnione. Pozwoli to w przyszłości w lepszy sposób zabezpieczyć majątek przed powstaniem niedoborów i usprawni funkcjonowanie kontroli wewnętrznej w obszarze gospodarowania majątkiem jednostki i obiegiem dokumentów. Poprawnie przeprowadzona inwentaryzacja pozwoli również w bardziej wydajny sposób gospodarować posiadanym majątkiem poprzez kontrolę przydatności tego majątku. Niedobory i nadwyżki należy rozliczyć. Jedną z metod jest kompensata niedoborów z nadwyżkami. Kompensata może być jednak przeprowadzona tylko w niektórych przypadkach, bo muszą być spełnione następujące warunki jej przeprowadzenia: - nadwyżka i niedobór zostały ustalone w trakcie tego samego spisu z natury i w tym samym okresie rozliczeniowym, - nadwyżka i niedobór dotyczą tej samej osoby materialnie odpowiedzialnej lub tych samych osób współodpowiedzialnych za powierzone składniki majątku, - nadwyżka i niedobór dotyczą składników w podobnym asortymencie, czyli o tej samej nazwie, zbliżonych właściwościach, wyglądzie, - niedobór musi być niezawiniony. ©? Polecamy: Przewodnik po zmianach w ustawie o rachunkowości 2015/2016 (PDF) PRZYKŁAD 1 Rozliczenie kompensaty niedoborów i nadwyżek Jednostka prowadzi ewidencję ilościowo-wartościową materiałów w rzeczywistej cenie zakupu. W wyniku inwentaryzacji ustalono następujące stany materiałów: Nazwa materiału Jednostka miary Cena jednostkowa w zł Stan ustalony w trakcie spisu z natury Stan wynikający z ewidencji Różnice inwentaryzacyjne ilość wartość ilość wartość ilość wartość Z szt. 5,00 85 425,00 100 500,00 -15 75,00 Y szt. 6,20 209 1295,80 200 1240,00 9 55,8 W trakcie wyjaśniania różnic inwentaryzacyjnych ustalono, że: ● niedobór materiału Z jest niezawiniony, ● nadwyżka materiału Y jest rzeczywista i nie znaleziono jej przyczyny. Kompensata została dokonana zgodnie z zasadą mniejsza ilość, niższa cena. Ustalenie wartości niedoborów, nadwyżek i kompensaty: – nadwyżka materiału Y – 9 szt. x 6,2 zł = 55,80 zł, – niedobór materiału Z – 15 szt. x 5 zł = 75 zł. Kompensata 9 szt. x 5 zł = 45 zł. Różnice po dokonaniu kompensaty: – nadwyżka materiału Y – 55,80 zł – 45 zł = 10,80 zł, – niedobór materiału Z – 75 zł – 45 zł = 30 zł. Objaśnienia: 1. Ujawnienie różnic inwentaryzacyjnych: a) niedobór materiału Z – 75 zł, b) nadwyżka materiału Y – 55, 80 zł; 2. Kompensata niedoboru z nadwyżką – kwota 45 zł; 3. Rozliczenie pozostałych po kompensacie niedoborów i nadwyżek: a) niedobór uznany za niezawiniony – 30,00 zł, b) nadwyżka uznana za rzeczywistą – 10,80 zł. PRZYKŁAD 2 Niedobory zawinione przez pracownika Jednostka prowadzi ewidencję ilościowo-wartościową materiałów w rzeczywistej cenie zakupu. W wyniku inwentaryzacji ustalono następujące stany materiałów: a) niedobór materiału A o wartości z ewidencji księgowej 5000 zł, b) niedobór materiału B o wartości z ewidencji księgowej 10 000 zł, c) nadwyżkę materiału C, którą wyceniono na kwotę 3000 zł. W toku wyjaśniania różnic inwentaryzacyjnych uznano: ● niedobór materiału A za zawiniony do wysokości 4500 zł, pracownik Y uznał wartość niedoboru i będzie spłacał niedobór w ratach po 500 zł miesięcznie, ● niedobór materiału A za niezawiniony do wysokości 500 zł i mieszczący się w granicach normy, ● niedobór materiału B za zawiniony do wysokości 10 000 zł, pracownik X odmówił pokrycia niedoboru – sprawę skierowano do sądu, sąd uznał całą kwotę za zawinioną przez osobę materialnie odpowiedzialną, ● nadwyżkę ustalono za rzeczywistą. Objaśnienia: 1) Ujawnienie różnic inwentaryzacyjnych: a) niedobór materiału A – 5000 zł, b) niedobór materiału B – 10 000 zł, c) nadwyżka materiału C – 3000 zł; 2) Rozliczenie niedoboru materiału A: a) niedobór mieszczący się w granicy normy – 500 zł, b) niedobór uznany za roszczenie wobec pracownika Y – 4500 zł; 3) Uznanie nadwyżki za rzeczywistą – 3000 zł; 4) Rozliczenie niedoboru materiału B – pracownik odmówił pokrycia niedoboru i sprawę skierowano do sądu – 10 000 zł; 5) Opłata sądowa opłacona gotówką – 200 zł; 6) Sąd uznał, że niedobór powstał z winy pracownika i nakazał zapłatę całej kwoty niedoborów i kosztów postępowania sądowego – 10 200 zł. Tabela 1. Metody i zakres ich stosowania Metoda inwentaryzacji Składniki aktywów i pasywów Spis z natury Aktywa pieniężne (z wyjątkiem zgromadzonych na rachunkach bankowych), papiery wartościowe w postaci materialnej, rzeczowe składniki aktywów obrotowych, środki trwałe oraz nieruchomości zaliczone do inwestycji (z wyjątkiem gruntów i środków trudnodostępnych) oraz maszyny i urządzenia wchodzące w skład środków trwałych w budowie. Uzgodnienie sald Aktywa finansowe zgromadzone na rachunkach bankowych lub przechowywane przez inne jednostki, w tym papiery wartościowe w formie zdematerializowanej, należności, w tym udzielone pożyczki (z wyjątkiem porównywanych z danymi z ksiąg rachunkowych) oraz powierzone kontrahentom własne składniki aktywów. Porównanie danych księgowych z dokumentacją Środki trwałe, do których dostęp jest znacznie utrudniony, grunty oraz prawa zakwalifikowane do nieruchomości, należności sporne i wątpliwe, a w bankach również należności zagrożone, należności i zobowiązania wobec osób nieprowadzących ksiąg rachunkowych, z tytułów publicznoprawnych, a także pozostałe aktywa i pasywa. Tabela 2. Terminy inwentaryzacji materiałów Termin inwentaryzacji Składnik aktywów i pasywów Uwagi Ostatni dzień roku obrotowego Materiały wpisane w koszty w dniu zakupu Stan ustalony na dzień bilansowy w trakcie inwentaryzacji jest podstawą dokonania korekty kosztów ujętych w ewidencji do rzeczywistego poziomu zużycia materiałów. Nie wcześniej niż 3 miesiące przed końcem roku obrotowego i nie później niż do 15. dnia roku następnego Zapas materiałów Raz w ciągu 2 lat Zapas materiałów, towarów, produktów gotowych i półproduktów znajdujących się w strzeżonych składowiskach i objętych ewidencją ilościowo-wartościową Raz w roku Zapas towarów i materiałów (opakowań) objętych ewidencją wartościową w punktach obrotu detalicznego jednostki Tabela 3. Wykaz przykładowych czynności Rodzaj czynności Szczegółowa charakterystyka czynności w ramach poszczególnych etapów I ETAP – PRZYGOTOWANIE Czynności przedwstępne Sprawdzenie umów o pracę z osobami materialnie odpowiedzialnymi, umów o wspólnej odpowiedzialności materialnej Ustalenie zakresu obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności dla pracowników materialnie odpowiedzialnych Utworzenie komisji inwentaryzacyjnej, komórki inwentaryzacyjnej i ustalenie dla niej zakresu zadań i czynności Ustalenie i wprowadzenie instrukcji inwentaryzacyjnej Zarządzenie kierownika jednostki w sprawie zasad ochrony majątku Sprawdzenie instrukcji obiegu i kontroli obiegu dokumentów z systemem ochrony majątku Wyposażenie komórek administracyjnych lub gospodarczych w legalizowane urządzenia pomiarowe, liczące i zabezpieczające Poinstruowanie i przeszkolenie pracowników materialnie odpowiedzialnych Opracowanie i zatwierdzenie harmonogramu inwentaryzacji Przygotowanie przepisów, druków, arkuszy i formularzy inwentaryzacyjnych Czynności wstępne Wydanie zarządzenia w sprawie inwentaryzacji przez kierownika jednostki Powołanie zespołów spisowych Szkolenie przedinwentaryzacyjne dla zespołów spisowych i osób materialnie odpowiedzialnych w sprawie zasad przeprowadzania spisu z natury Przekazanie zespołom spisowym niezbędnych druków, materiałów, urządzeń pomiarowych Wybranie i przydzielenie do pomocy w zespołach spisowych osób ze sprzętem technicznym lub odpowiednią wiedzą w razie potrzeby Czynności przed spisem z natury Podział inwentaryzowanego przedsiębiorstwa na rejony spisowe Przegląd składników majątkowych w poszczególnych rejonach spisowych przez osoby materialnie odpowiedzialne, uzgodnienie z ewidencją księgową Sprawdzenie przyrządów pomiarowych przed spisem z natury Przyjęcie oświadczeń przedinwentaryzacyjnych od osób materialnie odpowiedzialnych II Etap – spis Spis z natury Spisanie składników majątku, dokonanie liczenia, pomiaru, ważenia, wpisanie do arkuszy spisowych Przeprowadzenie wstępnej oceny użyteczności składników majątku Pobranie oświadczeń poinwentaryzacyjnych od osób materialnie odpowiedzialnych Procedury obliczeniowe Dokonanie wyceny poszczególnych pozycji w arkuszu spisu z natury Wykonanie wszystkich obliczeń rachunkowych w arkuszach spisowych i zestawienie wszystkich arkuszy Sporządzenie protokołu z inwentaryzacji III Etap – ustalenie różnic inwentaryzacyjnych i ich rozliczenie Wstępne czynności rozliczeniowe Przekazanie dokumentów ze spisu z natury do komisji inwentaryzacyjnej Sprawdzenie arkuszy spisowych pod względem formalnym, merytorycznym i rachunkowym Dokonanie dodatkowych uzupełnień, wyceny, jeśli zachodzi taka konieczność – np. dodatkowy spis Sporządzenie ostatecznego rozliczenia ilościowego i wartościowego inwentaryzacji z podziałem na ubytki, niedobory, nadwyżki, kompensaty i inne elementy w zależności od specyfiki firmy Rozliczenie i zakończenie inwentaryzacji Zestawienie różnic inwentaryzacyjnych, wyjaśnienie przyczyn powstania różnic inwentaryzacyjnych poprzez oświadczenia osób materialnie odpowiedzialnych Ustalenie zasad rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych i ich ocena prawna, ustalenie wpływu na wynik finansowy Rozliczenie osób materialnie odpowiedzialnych za niedobory zawinione Podsumowanie poinwentaryzacyjne i wykorzystanie dorobku poinwentaryzacyjnego Gabriela Borek specjalistka z zakresu rachunkowości Podstawa prawna - Art. 26 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości ( z 2013 r. poz. 330 ze zm.). Podyskutuj o tym na naszym FORUM Inwentaryzację metodą spisu z natury możesz zacząć już od 1 października. Zobacz, jak sprawnie przeprowadzić spis z natury. Pobierz niezbędne wzory. Zyskaj DARMOWY dostęp do pełnej treści tego artykułu Jeśli masz dostęp to zaloguj się Dzięki darmowemu dostępowi Zyskasz: Rozwiązania swoich problemów księgowych. Poczucie bezpieczeństwa przy rozliczeniach. Zawsze najlepszą ocenę w oczach swojego szefa. Oficyna FK to: Aktualne interpretacje prawa księgowego. Narzędzia księgowe i kadrowe. eBooki na temat najnowszych zmian w prawie. Materiały Video. Inwentaryzacja sama w sobie jest już procesem żmudnym i czasochłonnym. O ile jednak środki trwałe można w miarę łatwo scharakteryzować i uwzględnić w ewidencji, o tyle znacznie trudniej jest dokonać spisu składników trudno mierzalnych i niedostępnych. Składniki trudno mierzalne w ewidencji Zmierzyć, przeliczyć lub zważyć nie można np. składników majątku, które występują w dużych partiach. Mogą to być tak samo składniki w partiach sypkich (np. zboża) albo przestrzennych, jak również przechowywane w zwałach, zasobnikach bądź zbiornikach (np. węgiel, koks czy paliwo). Jeśli z oczywistych przyczyn nie jest możliwe wykonanie technicznych obliczeń, wykorzystuje się tzw. szacunek. Istotne są w nim matematyczne wzory na objętość bryły i dodatkowe informacje, które należy ustalić już we własnym zakresie, ale w zgodzie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi obmiarów jednostkowych ciężaru objętościowego. Szacunkową ilość uzyskuje się po uprzednim pomnożeniu objętości (liczonej w metrach sześciennych) przez ciężar właściwy danego składnika. By usprawnić tworzenie spisu, najlepiej jest zawczasu przygotować wykaz ciężarów konkretnych składników trudno mierzalnych. Warto pamiętać, że gdy ciężar właściwy nie jest znany, można go w prosty sposób ustalić. Wystarczy trzy razy zważyć metr sześcienny danego materiału z różnych stron bryły, a z otrzymanych wyników wyliczyć średnią. Przy takich szacunkowych obliczeniach trudno uniknąć błędu, ale można go zminimalizować. Przede wszystkim warto zadbać o to, by dane składniki zapasu uformować w bryłę, której objętość można łatwo wyliczyć. W obliczeniach warto też pamiętać o naturalnych właściwościach składnika, które także mogą mieć znaczny wpływ na otrzymany wynik. Z tego względu warto, by pomiary zawsze wykonywały doświadczone osoby. Wszystkie wykonywane obliczenia techniczne należy przechowywać jako załączniki do arkuszy spisowych. Nawet jednak jeśli obliczenia zostaną starannie wykonane, nie sposób ustrzec się błędów. Właśnie dlatego koniecznie opracować trzeba dodatkowo procentowy wskaźnik różnic pomiędzy stanem ewidencji a stanem spisanym, który można uznać za nieistotny i, który nie będzie wymagał wprowadzania korekty do stanu ewidencyjnego aktywów. Decyzję o tym, czy wskaźnik mieści się w normie i czy konieczna jest korekta podjąć mogą przewodniczący komisji inwentaryzacyjnej wraz z głównym księgowym. Składniki niedostępne w ewidencji Niektóre składniki z przyczyn fizycznych określane są jako niedostępne. Są to elementy wysokościowe albo rurociągi. W ich przypadku można jednak zastosować inwentaryzację uproszczoną. W takich wypadkach składniki majątku spisać należy w przybliżeniu, a ich stan ilościowy określić na podstawie obliczeń szacunkowych lub technicznych. Ze stosowanych metod obliczeniowych wykorzystuje się zazwyczaj szacunek, ekspertyzy, porównanie albo próbę reprezentatywną. Podobnie jak w przypadku składników trudno mierzalnych, składniki niedostępne obliczyć mogą tylko osoby posiadające niezbędne do tego kwalifikacje i wyznaczone przez kierownika jednostki. Mogą to być tak samo pracownicy przedsiębiorstwa lub rzeczoznawcy. Jakie składniki należy uwzględnić w spisie z natury? W ewidencji uwzględnić należy materiały podstawowe, towary handlowe, półprodukty, braki, jak również odpadki. W spisie należy uwzględnić także składniki, które znajdują się poza jednostką (np. sprzęty i urządzenia użytkowane przez pracowników przedsiębiorstwa poza miejscem pracy). W przypadku gdy towary straciły swoją wartość użytkową, istnieje możliwość przyjęcia niższej ceny od ceny nabycia lub kupna. Wpisów do arkuszy należy dokonywać od razu po ustaleniu stanu każdego składnika i wybrać dla niego takie jednostki miary, które można ująć w ewidencji ilościowej. Umożliwi to późniejsze rozliczenie inwentaryzacji oraz ustalenie różnic. W razie popełnienia błędu, można go skorygować. Zapis należy skreślić w sposób czytelny, a następnie wpisać zapis prawidłowy, a zmiana powinna zostać opatrzona podpisem osoby odpowiedzialnej materialnie oraz kompetentnej osoby z zespołu spisowego. Poprawkę należy uwzględnić także w protokole opisowym. Artykuł został przygotowany przez SmartMedia - inwentaryzacja spis z natury. Każdy przedsiębiorca prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów zobowiązany jest do corocznego wprowadzania do niej danych pochodzących z inwentaryzacji. Co to jest spis z natury? To rzetelne wyliczenie każdego składnika majątkowego firmy. Arkusz spisu z natury powinien zawierać kilka podstawowych elementów takich jak nazwę firmy, datę, szczegółowe określenie rodzaju towaru lub innego składnika majątku podlegającego spisowi, jednostkę, stwierdzoną spisem ilość danego towaru, cenę, łączną wartość oraz podpisy osób sporządzających taki spis, a także samego właściciela zakładu. Drugi spisu z natury dostępne są w internecie, arkusz takiego spisu z natury generalnie jest uniwersalny. Oczywiście są różne sposoby przeprowadzania spisu i samego nanoszenia danych na arkusz. Na rynku istnieją firmy świadczące usługi inwentaryzacyjne, które doskonale wiedzą, jak poradzić sobie w gąszczu dokumentów i skarbowych zawiłości. Czy spis z natury można robić komputerowo? Inwentaryzacja obecnie w przeważającej większości przeprowadzana jest komputerowo. Spis z natury w excelu to już standard. Istnieją natomiast inne programy do spisu z natury, które w przyjazny sposób przeprowadzą przedsiębiorcę przez cały proces. Remanent jak najbardziej można przeprowadzić komputerowo. Dzięki temu można znacznie skrócić pracę i jednocześnie uczynić ją bardziej efektywną. Remanent powinien być przeprowadzony bardzo szczegółowo, z wykorzystaniem dostępnych możliwości technologicznych jak odpowiednie wzory, programy czy czytniki kodów. Ułatwi i przyspieszy to pracę, a jednocześnie sprawi, że zmarginalizujemy ryzyko popełnienia błędu. W kontekście aktualizacji księgi przychodów i rozchodów ma to wyjątkowe znaczenie, gdyż błędy skutkują złym wyliczeniem kwoty podatku dochodowego, a w dalszej kolejności błędnym rozliczeniem rocznym. Jak wypełnić arkusz spisu z natury? Wypełnianie druku spisu z natury nie jest czynnością trudną. Przy zachowaniu uwagi i koncentracji całość powinna być jedynie formalnością. Uniwersalny arkusz spisu z natury zawiera bowiem najbardziej podstawowe dane dotyczące firmy, a także liczbę i stan przedmiotów, których dotyczy rachuba. Dzięki odpowiednio napisanym arkuszom w Excelu praca polega na wpisywaniu odpowiednich wartości w komórki, które następnie mnożą wartości, by podać też całościową sumę majątku. Taki formularz spisu z natury jest dokumentem, którym księgowość posługuje się, by zaktualizować księgę przychodów i rozchodów. Co wpisać w rubryce „przedmiot spisu z natury”? Chodzi o umieszczenie w arkuszu spisu z natury precyzyjnych nazw rachowanych przedmiotów. Ważne jest dochowanie staranności w tym zakresie, ponieważ wszelkie błędy mogą się skończyć nieprawidłowym wyliczeniem podatku. W Polsce obowiązują bowiem różne stawki VAT dla poszczególnych towarów handlowych, materiałów i surowców podstawowych, a także tych pomocniczych. Formularz spisu z natury musi zawierać precyzyjnie wyszczególnione informacje dotyczące każdego z towarów. Rodzaj, ilość a także przybliżona wartość w oparciu o cenę rynkową. Przedmiot spisu z natury musi być bardzo dokładnie nazwany. Ceny netto, czy brutto? Co wpisać w arkusz spisu z natury Kwestia wpisywania w uniwersalny arkusz spisu z natury wartości spisywanych przedmiotów została uregulowana stosunkowo czytelnie w ustawie o rachunkowości. Istnieje tu wyraźny podział na przedsiębiorców – płatników VAT, a także „nievatowców”. Spis z natury, netto, czy brutto? Jeśli zastanawia Was ta kwestia, spieszymy z wyjaśnieniami. Pierwszy wariant muszą wybrać przedsiębiorcy, którzy płacą podatek dochodowy – „vatowcy”. Stawki brutto do druku spisu z natury powinni wpisać Ci, którzy nie płacą z założenia podatku VAT. Gdzie złożyć spis z natury? Arkusze spisu z natury nie są dokumentami, co do których istnieje obowiązek złożenia w Urzędzie Skarbowym. To formularz, którym uzupełnia się dokumentację księgową w firmie. W oparciu o nią księgowość wylicza odpowiednią stawkę podatku do zapłacenia. W razie wykazania nieprawidłowości trzeba składać odpowiednie korekty. Dokładając wszelkich starań do tego, by spis z natury został przeprowadzony rzetelnie jednocześnie unikamy ryzyka błędnego wyliczenia podatku i wszczęcia postępowania administracyjnego z tytułu popełnienia wykroczenia skarbowego. Ilościowy arkusz spisu z natury jest wewnętrznym dokumentem księgowym.

arkusz spisu z natury ilościowy